Namibië
01/03/2019
Het is alweer ruim 2 jaar geleden, dat we een bushcampertje huurden en door Namibië trokken. Ik heb er nog steeds geen reisidee over geschreven, maar Reis-idee heeft wel al een aantal keren mailtjes ontvangen van mensen die op zoek waren naar advies en tips.
Tips geven is altijd moeilijk. Een kennis kan gewoon ‘even wat roepen’, maar als reisadviseur moet ik altijd zorgvuldig nagaan of mijn informatie nog klopt. De wereld verandert snel.
Een uniek landschap
Wat ongetwijfeld niet veranderd is in Namibië: het unieke landschap dat wordt bepaald door twee immense woestijnen, de Kalahari, waar we de San (Bosjesmannen) ontmoetten en de Namib, waar we door de rode zandduinen baggerden. We stonden versteld van de verbazingwekkende natuur en de eindeloze vergezichten. We reden vaak urenlang zonder een andere auto tegen te komen en dan kruis je een weggetje en staat er opeens een voorrangsbord. Net zo grappig als de Duitse straatnaamborden in de stadjes.
Etosha National Park
Een wildsafari deden we niet voor het eerst, maar Etosha National Park was een hoogtepunt. Toen wij er waren had het al 5 jaar niet geregend en u wilt niet weten hoeveel dieren zich tegelijkertijd verdrongen rond de drinkplaatsen. We maakten daar mee, dat een leeuwenfamilie uitgebreid ging liggen kijken naar al dat lekkers en dat de olifanten de zebra’s beschermden, zodat zij konden drinken. Zebra’s zijn namelijk de sappigste hapjes.
In dit artikel wil ik iets zeggen over de 4 belangrijkste vragen die mensen mij stellen over een reis naar Namibië.
Is het beter om een groepsreis te boeken?
Mensen die minder avontuurlijk zijn ingesteld, kunnen een groepsreis overwegen.
Hoewel, sommige groepsreizen zou je ook avontuurlijk kunnen noemen: reizen in een overlander, slapen in een tentje dat je zelf op moet zetten en helpen met koken. Maar de route ligt vast, daar hoef je niet over na te denken.
Een aantal bekende Nederlandse reisorganisaties biedt rondreizen door Namibië aan. Die vindt u waarschijnlijk makkelijk op internet. Het is ook mogelijk je aan te sluiten bij een internationale groep. Die reizen vindt u misschien niet zo makkelijk zelf.
Tip! Als u een groepsreis uitzoekt, probeer dan een reis te vinden met regelmatig een aantal dagen op één plek.
Van sommige reizen begrijp ik niets. Waarom moet je in krap 3 weken 3 landen bezocht hebben? Om die landen van je lijstje af te kunnen vinken? Je zit dan echt alleen maar in de bus. Wij kwamen groepen tegen die onderweg waren van Kaapstad naar de Victoria Watervallen, dus van Zuid-Afrika naar Zambia via Namibië en Botswana. Eén nacht, hooguit twee op één plek en weer verder…
Vraag me onafhankelijk advies voor een geschikte groepsreis.
Zullen we een camper of een auto huren?
Het openbaar vervoer in Namibië beperkt zich tot een paar buslijnen en trage treindiensten tussen de steden. Een auto of camper huren is verreweg de beste manier om Namibië te ontdekken. Je kunt de route volgen die je wilt en stoppen op plekken die je mooi of interessant vindt.
Een camper is wel een stuk duurder dan een auto, maar je spaart natuurlijk hotelkosten uit. Een tussenvorm is een auto met een daktent. Je trekt dan je kookspullen en een koelkastje achter uit je 4×4 en klapt ’s avonds de tent op het dak uit.
Een camper of daktent auto geeft ultieme vrijheid
Het voordeel van een camper en een daktent auto boven een gewone auto is de vrijheid om routes te rijden waar geen winkels en hotels zijn. Voor de daktent moet je wel een beetje behendig zijn. En niet iedereen wil een laddertje af om ‘s nachts naar de wc te gaan.
Wij huurden een kleine compacte camper, die zowel naar boven als naar de zijkant uitgeklapt kon worden. We hadden geen behoefte aan een hotelbed af en toe. Die behoefte zagen we wel bij de daktent kampeerders. Ons campertje was heel geschikt voor de meeste wegen in Namibië. In afgelegen gebieden als Kaokoland, Bushmanland en delen van Kavango is een daktent terreinwagen wel handiger, want stabieler. Twee reservebanden is in die gebieden ook geen overbodige luxe.
Er is veel keuze in campers
Er zijn veel verschillende campers te huur en ik heb op alle campings onderweg de verschillen bekeken en ook mensen ‘geïnterviewd’ over hun camper. Daardoor heb ik wel een goed beeld gekregen van de verschillen in gebruik. Die vindt je niet terug in een lijstje van de verhuurders.
Tip! Laat de auto niet afleveren op het vliegveld, maar ga later op een rustig moment naar het verhuur bedrijf, zodat u alles goed kunt bespreken en bekijken. De camper hadden we gereserveerd en aanbetaald van tevoren, maar de papierwinkel en het controleren van de auto kostte ons ruim 3 uur.
Neem contact met me op voor advies over auto- en camper verhuurders en over een auto die bij uw reiswensen past. Bekijk dit artikel over autohuur in het algemeen, waarin ook over het afkopen van eigen risico wordt geschreven. Wel belangrijk in dit land.
Door de flinke afstanden die je aflegt, zit je op sommige dagen lang in de auto. De wegen zijn over het algemeen goed onderhouden, maar zeker op de onverharde wegen kan het flink hobbelig zijn. Voor uw vakantieplezier is investeren in een wat grotere huurauto wel een goed idee. Beter overzicht op de weg, veiliger, comfortabeler en wat meer ruimte voor bagage.
Handig om te weten
- Er wordt in Namibië links gereden.
- In de dorpen en stadjes zijn overal parkeerwachters, met een eigen gebiedje, die gevraagd en ongevraagd op je auto letten. Een fooitje wordt zeer op prijs gesteld.
- Tanken doe je niet zelf. Overal zijn pompbedienden die ook de ramen wassen en de bandenspanning en olie controleren.
- Straatverlichting is niet vanzelfsprekend en de weg wordt ook gebruikt door voetgangers en loslopende dieren. Plan aankomst bij de accommodatie of camping voor zonsondergang.
Moeten alle overnachtingen gereserveerd worden van tevoren?
Alle overnachtingsplekken al vast (laten) leggen voor vertrek? Daar ben ik zeker geen voorstander van. Op elke reis ontmoet ik weer mensen die in het spanningsveld zitten tussen ‘verder moeten’ en ‘willen blijven’. En dat is jammer. Thuis moet je al zo veel. Bij vakantie hoort toch ook een zekere vrijheid. Van tevoren kun je ‘highlights’ bedenken, of laten bedenken door een reisorganisatie en dan gaan berekenen of je ze allemaal kunt halen. Niet doen mensen. Het is vakantie. Sta open voor mooie belevenissen en neem de ruimte om ergens langer te blijven als u wilt. Creëer uw eigen onvergetelijke ‘highlights’.
Sossusvlei
Iedereen wil naar de Sossusvlei. Mag u absoluut niet overslaan, maar de Namib woestijn is meer dan dit hoogtepunt. Blijf bijvoorbeeld een paar nachten aan de rand van de woestijn en logeer op een boerderij om het harde boerenleven in dit gebied mee te maken.
Reserveer de plekken die toeristisch zijn van tevoren als u in het hoogseizoen reist en neem voor de overige dagen een beetje ruimte. Bij de Sossusvlei is logeren binnen het park duurder dan erbuiten, maar wel aan te raden. Het park gaat namelijk pas open bij zonsopgang en dan moet u nog 60km rijden naar Dune 45, dé plek om de zon te zien opkomen.
Tip! Met een lokale simkaart met beltegoed belt u onderweg naar de lodge of camping waar u een van de volgende dagen wilt logeren.
Hoeveel tijd heb ik nodig voor Namibië?
Namibië is een enorm groot land. Naar Afrikaanse maatstaven is het wegennet goed. Dat wil zeggen dat er tussen de steden geasfalteerde (2-baans) wegen lopen en dat de gravelwegen in redelijk goede staat zijn. Maar je moet in Afrika altijd denken in uren en niet in kilometers.
Reken (zonder stops) op een gemiddelde snelheid van maximaal 80 km/uur op snelwegen en 40 km/uur op onverharde wegen. Wij legden in 25 dagen 4000 km af.
De Caprivistrook
De Caprivistrook in het uiterste noordoosten hebben we overgeslagen, omdat we een deel van dat gebied al kenden vanaf de Botswana kant. De Caprivistrook is wel aan te raden, want deze regio is door de vele rivieren helemaal anders dan de rest van het land. Veel nijlpaarden en krokodillen.
De Duitse kanselier Leo von Caprivi lijfde in 1890 deze strook in. Het doel was om het toenmalige Duits Zuidwest-Afrika (oude naam van Namibië) te verbinden met het Duits Oost-Afrika (thans Tanzania), maar dat mislukte.
Ook de Fish River Canyon in het zuiden hebben we niet bezocht en hopen we nog een keer aan te doen vanuit Kaapstad.
Beide gebieden zijn erg de moeite waard, dus een maand voor het hele land is echt aan de korte kant.
Een paar persoonlijke herinneringen die indruk maakten
- Het bezoek aan een Himba familie. Niet zo’n toeristisch uitje naar een kamp waar je soeveniers kunt kopen, maar een dag op familie bezoek samen met een Himba man. (Ik kan u aan zijn adres helpen.)
Hij was in de stad gaan studeren en sprak Engels, waardoor hij kon tolken. Himba kinderen gaan normaal gesproken niet naar school. Ze dragen geen kleren dus ook geen schooluniformen.
Himba vrouwen smeren zich tegen de zon in met geitenvet, okerboter en kruiden. Ze wassen zich nooit met water, maar hangen regelmatig boven een houtskoolvuur met kruiden om zich te parfumeren.
De mannen hoeden geiten, de vrouwen koken pap en houden zich bezig met de kinderen. Ze hebben geen bezittingen, of je moet de doek op de grond meetellen en de paar dekens per hut tegen de kou.
De vrouwen waren erg geïnteresseerd in ons leven in Nederland en vooral in onze huwbare zonen. - De 4000 jaar oude rotstekeningen (uitgehakte reliëfs) bij Twijfelfontein. Tekeningen van wilde dieren met de pootafdruk erbij. Men denkt voor educatieve doeleinden. Erg indrukwekkend. Ook de gekleurde White Lady rotsschilderingen op een andere plek waren erg de moeite waard. Daar moest je wel een eindje voor lopen. Neem een gids.
- Cape Cross! Hier ging de eerste Europeaan in de 15de eeuw aan land, een Portugees. We zagen er een zeehondenkolonie van wel 100.000 pelsrobben. Mooi gezicht. Wel een wasknijper op uw neus zetten.
- Solitaire! Enig, al was het niet meer dan een benzinepomp, een bakkerij (de appeltaart is beroemd) en een lodge omringd door autowrakken en bloeiende cactussen, middenin een desolaat gebied.
- Swakopmund! Alsof ik in het Duitsland uit mijn jeugd rondliep. De Konditoreien, de degelijke dameskleding, de ouderwetse kapsalon, de tuttige gordijnen, de oer-Duitse producten in de winkels. En overal werd Duits gesproken.
- De plaats Rehoboth. Hier wonen de zo genaamde Basterds, nakomelingen van Nederlandse boeren uit Zuid-Afrika en een bepaalde minderheidsgroep. Ze werden nergens geaccepteerd en hebben zich uiteindelijk in Rehoboth bij een zendingspost gevestigd. We zien veel negroïde mensen met een lichte huid en zonder kroeshaar. We lunchen met een toast kaas/tomaat en constateren dat het een welvarende plaats lijkt te zijn, met veel bungalows. En veel kerken.